isbatlı

isbatlı
sif. dan.
1. Sübutlu, sübut olunmuş, dəlilli.
2. Layiqli, görkəmli, yararlı. İsbatlı adam. İsbatlı paltar. İsbatlı olmaq – layiqli olmaq, yaramaq. Çoxları da yüngül, isbatlı olsun deyə, İlyasa tikməli ipək yaylıqlar hazırlamışdılar. . M. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • MÜDELLEL — Delilli ve isbatlı olan. İsbat ve tasdikine delil gösterilmiş olan. İsbatlı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • MÜBERHEN — Delilli ve bürhanlı. İsbatlı. Delillerle sâbit olmu …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • POZİTİF — Fr. Tecrübe neticesine dayanan, müsbet, isbatlı. Negatifin zıddı …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • SÜBUTÎ — Varlığı kat iyyen isbat edilene ait. Müsbet, isbatlı olan. (Bak: İman ı bil âhiret …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”